data publikacji: 2019-07-10
Ekspozycja zawodowa stanowi istotne ryzyko związane z wykonywaniem zawodów medycznych. Możliwość kontaktu z czynnikiem biologicznym może skutkować koniecznością wszczęcia natychmiastowego leczenia antyretrowirusowego, celem ograniczenia niebezpieczeństwa rozwinięcia się u eksponowanego określonej jednostki chorobowej. Przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych nie jest możliwe unikniecie ryzyka, związanego z tego rodzaju narażeniem, stąd może pojawić się konieczność pokrycia związanego z nim kosztu leczenia.
Tematowi wypadków w pracy, jak i zakażeń wirusem HIV lub WZW poświęcony został jeden z wpisów na naszym Fanpage’u - Polisa.med.PL
Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi przewiduje, że profilaktyczne leczenie poekspozycyjne, do którego doszło w wyniku wypadku w trakcie wykonywania czynności zawodowych, jest finansowane przez pracodawcę albo zlecającego pracę. Powyższa regulacja jednoznacznie zobowiązuje podmiot organizujący praktyki studenckie, jako "zlecającego pracę", do pokrywania kosztów leczenia poekspozycyjnego. W zawieranych umowach o odbywanie studenckich praktyk zawodowych zdarza się jednak, ze strony decydują się na inny rozkład ryzyka w tym zakresie i postanawiają, ze koszty ewentualnego postępowania poekspozycyjnego pokrywać będzie uczelnia.
Niezależnie od powyższego, istnieje możliwość uzyskania przez studenta we własnym zakresie ochrony ubezpieczeniowej w odniesieniu do tego rodzaju przypadków. Broker ubezpieczeniowy może doradzić zakup produktu, który swym zakresem obejmować będzie nie tylko ubezpieczenie od następstwa nieszczęśliwych wypadków, czy odpowiedzialności cywilnej, ale także przypadek ekspozycji zawodowej na czynnik biologiczny. Zapewnia to dodatkową ochronę, obejmując ewentualne pokrycie kosztów, związanych z postępowaniem poekspozycyjnym, w tym koszt leków antyretrowirusowych, konsultacji, czy ewentualnej hospitalizacji.
