data publikacji: 2017-01-27
Pomimo że pielęgniarstwo zawodowe wykształciło się dopiero w XIX w., to pomoc drugiemu człowiekowi od zawsze była potrzebna. Na początku profesja ta była skupiona w rękach zakonników i sióstr zakonnych, których chęć pomocy chorym i potrzebującym miała swoje źródło w wierze chrześcijańskiej. Jednak zanim do tego doszło – pielęgniarstwo, podobnie jak inne dziedziny działalności społecznej, zostało poddane wpływowi mitów oraz legend ludów, których wierzenia oscylowały wokół wiedźm, bab i mędrców. Rodem z opowieści o bogach, demonach i legendarnych bohaterach, za sprawą niedostępnej dla przeciętnego człowieka wiedzy lub czarów wyprowadzali oni ludzi nawet z najcięższych chorób.
Z czasem pomoc osobom chorym, która coraz bardziej nabierała charakteru leczniczego, została zdominowana przez mężczyzn, którzy określani mianem czarowników lub szamanów nieraz byli ostatnią nadzieją w osadzie. Tymczasem w starożytnym Rzymie pielęgnacją chorych trudzili się niewolnicy. Następnie wraz z rozwojem chrześcijaństwa opieka nad chorymi, rozszerzona także na biednych i bezdomnych, stała się domeną duchownych.
W takim kształcie pomoc chorym była udzielana do XIX w., kiedy to za sprawą Florence Nightingale nastąpiła jego profesjonalizacja. Współcześnie jest ona uznawana za prekursorkę rozwoju pielęgniarstwa oraz szkolnictwa, które niedługo potem urosło do rangi zawodu z przeważającym zainteresowaniem wśród kobiet po dziś dzień. Tak wykształcił się zawód pielęgniarki i pielęgniarza, bez których obecnie żadne społeczeństwo nie byłoby w stanie sprawnie funkcjonować.
Niestety praca pielęgniarki i pielęgniarza nie należy do łatwych i przyjemnych. Jest ona obarczona dużą odpowiedzialnością, gdyż brak natychmiastowej interwencji z ich strony może kosztować pacjenta zdrowie, a nawet i życie. Do tego dochodzi stres związany z koniecznością wykonania wielu zadań w krótkim czasie, a także praca zmienna oraz nocne dyżury. W takim przypadku nietrudno o błędy. Tymczasem za realizowane zadania pielęgniarka oraz pielęgniarz ponoszą odpowiedzialność nie tylko etyczną (zawodową), ale także i prawną (karną, cywilną, dyscyplinarną oraz administracyjną).
Wychodząc naprzeciw, w trosce o dobro pielęgniarek i pielęgniarzy, przygotowaliśmy program ubezpieczeniowy, który poza obowiązkowym ubezpieczeniem OC, którego zakres jest określony polskim porządkiem prawnym, daje możliwość skorzystania z dobrowolnego ubezpieczenia OC. Dobrowolne ubezpieczenie OC dla pielęgniarki i pielęgniarza obejmuje szerszy zakres ochrony. Ponadto pozwala na konsumpcję sumy ubezpieczenia w sytuacji wystąpienia szkód w wyniku popełnienia uchybień przez pielęgniarkę lub pielęgniarza w trakcie wykonywania czynności zawodowych, gdy ta zostanie w całości wykorzystana z OC obowiązkowego.
