data publikacji: 2020-07-06
W związku z rozpoczętymi wakacjami, a co za tym idzie oficjalnie już trwającym sezonem urlopowym, zauważamy wzmożony ruch na drogach, zapełnione hotele i pensjonaty, a także tłumy w restauracjach, pubach i miejscach codziennych spotkań towarzyskich. Należy jednak pamiętać o nadal trwającym stanie epidemii SARS-COV-2. Każdego dnia media przekazują informacje o kolejnych zakażeń, i najsmutniejsze – zgonach. Wiedza o epidemii wydaje się być wiedzą powszechną, jednakże wszędzie wokół nas można znaleźć sceptyków podważających prawdę o epidemii.
Gdzie i kiedy należy nosić maseczki?
Na stronie www.gov.pl w zakładce „Koranawirus: informacje i zalecenia” znajdują się aktualne zakazy i inne wskazówki, które mają na celu zmniejszenie ryzyka zachorowań i groźby szerzenia się epidemii. Wśród tej listy niezwykle ważny jest wpis dotyczący obowiązku noszenia maseczek, których należy bezwzględnie używać:
Wyjątki. Gdzie nie trzeba zakrywać ust i nosa?
W dalszej kolejności w komunikacie znajdują się informacje dotyczące kwarantanny oraz innych ograniczeń związanych z życiem codziennym publicznym.
Warto podkreślić, iż każde z naszych zachowań w jakikolwiek sposób naruszające ustalone na mocy odrębnych przepisów zakazy związane z zapobieganiem i zwalczeniem COVID-19 mogą stanowić wykroczenie, a nawet przestępstwo.
Naruszenie obowiązku odbycia hospitalizacji, kwarantanny lub izolacji w związku z podejrzeniem lub zachorowaniem na SARS-COV-2 jest usankcjonowane normą o charakterze administracyjnym, znajdującą podstawę a art. 15 zzzn Ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 z późn. zm.). stwierdzenie naruszenia następuje na mocy decyzji administracyjnej wydawanej przez właściwy do tego organ na mocy której może zostać nałożona kara pieniężna w kwocie do 30 000 zł.
Naruszenie obowiązków związanych z obowiązkowym stosowaniem maseczek w określonych miejscach, zachowaniu bezpiecznego dystansu, etc. jest usankcjonowane poprzez normę art. 54 Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 821 z późn. zm.) w brzmieniu: „Kto wykracza przeciwko wydanym z upoważnienia ustawy przepisom porządkowym o zachowaniu się w miejscach publicznych,podlega karze grzywny do 500 złotych albo karze nagany.”
I najważniejsze, najbardziej dotkliwą karę przewiduje przepis art. 165 Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1950 z późn. zm.), określany jako: sprowadzenie stanów powszechnie niebezpiecznych dla życia lub zdrowia.
Zgodnie ze wskazanym przepisem, Kto sprowadza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób albo dla mienia w wielkich rozmiarach: powodując zagrożenie epidemiologiczne lub szerzenie się choroby zakaźnej podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
Przepis art. 165 k.k. reguluje również typ nieumyślny jak również typ kwalifikowany, który mówi o tym, iż „Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12”, oraz „Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.”
Powyższy przepis może mieć szczególne zastosowanie w kwalifikowaniu zachowania personelu medycznego, który podejrzewając u siebie zachorowanie na SARS-COV-2 podejmuje pracę udzielając świadczeń zdrowotnych.
