data publikacji: 2023-08-25
Ustawa z dnia 17 sierpnia 2023 r. o niektórych zawodach medycznych reguluje nie tylko powstanie katalogu zawodów medycznych, ale i również zmienia niektóre przepisy ustaw już obowiązujących.
Przypomnijmy, że w ostatecznym kształcie ustawodawca do katalogu zawodów medycznych zaliczył:
a) asystentka stomatologiczna,
b) elektroradiolog,
c) higienistka stomatologiczna,
d) instruktor terapii uzależnień,
e) opiekun medyczny,
f) optometrysta,
g) ortoptystka,
h) podiatra,
i) profilaktyk,
j) protetyk słuchu,
k) technik farmaceutyczny,
l) technik masażysta,
m) technik ortopeda,
n) technik sterylizacji medycznej,
o) terapeuta zajęciowy.
W przepisach zmieniających, Ustawa o niektórych zawodach medycznych zmienia definicję zakresu ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych zawartą w art. 10 ustawy o działalności leczniczej, który to przepis do wejścia w życie nowych regulacji brzmi następująco:
Ambulatoryjne świadczenia zdrowotne obejmują świadczenia podstawowej lub specjalistycznej opieki zdrowotnej oraz świadczenia z zakresu rehabilitacji leczniczej, udzielane w warunkach niewymagających ich udzielania w trybie stacjonarnym i całodobowym w odpowiednio urządzonym, stałym pomieszczeniu. Udzielanie tych świadczeń może odbywać się w pomieszczeniach zakładu leczniczego, w tym w pojeździe przeznaczonym do udzielania tych świadczeń, lub w miejscu pobytu pacjenta.
Według nowych przepisów, które wejdą w życie w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia Ustawy:
1. Ambulatoryjne świadczenia zdrowotne obejmują świadczenia podstawowej lub specjalistycznej opieki zdrowotnej oraz świadczenia z zakresu rehabilitacji leczniczej, udzielane w warunkach niewymagających ich udzielania w trybie stacjonarnym i całodobowym w odpowiednio urządzonym, stałym pomieszczeniu.
2. Udzielanie świadczeń, o których mowa w ust. 1, może odbywać się w:
1) pomieszczeniach zakładu leczniczego;
2) pojeździe przeznaczonym do udzielania tych świadczeń;
3) miejscu pobytu pacjenta.
3. W przypadku udzielania przez podmiot leczniczy wyłącznie świadczeń, o których mowa w ust. 2 pkt 3, należy wskazać miejsce przyjmowania wezwań i miejsca przechowywania dokumentacji medycznej oraz produktów leczniczych i sprzętu medycznego.
4. Podmiot leczniczy będący przedsiębiorcą – osobą fizyczną, która jednoosobowo wykonuje zawód medyczny, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 sierpnia 2023 r. o niektórych zawodach medycznych (Dz. U. poz. ...), może udzielać świadczeń zdrowotnych w lokalu mieszkalnym, pod warunkiem zapewnienia wyodrębnienia pomieszczenia, w którym są udzielane te świadczenia, od pomieszczeń innych użytkowników lokalu.
Kluczowym jest ust. 4 wskazanego artykułu. Zgodnie z jego treścią osoby wykonujące zawód medyczny włączony do katalogu o którym stanowi Ustawa o niektórych zawodach medycznych (jak na wstępie), będą miały możliwość do utworzenia podmiotu leczniczego będącego przedsiębiorcą. Co ciekawe, działalność ta będzie możliwa do prowadzenia w lokalu mieszkalnym – jak wskazuje przepis, pod warunkiem zapewnienia wyodrębnionego pomieszczenia.
Przepisy ustawy o niektórych zawodach medycznych nie zawierają przepisów szczególnych, które stawiałyby przed takimi podmiotami inne, szczególne wymogi lub ograniczające względem określonych obowiązków prawem przewidzianych. Wobec tego należy wskazać, że podmiot ten, co do lokalu musiałby spełniać wymagania określone przepisami Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 marca 2019 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 402) w szczególności według Załącznika nr 2 do Rozporządzenia, które brzmi:
ZAŁĄCZNIK Nr 2
1. W ambulatoriach wydziela się pomieszczenia, w których są udzielane świadczenia zdrowotne dorosłym, dzieciom chorym i dzieciom zdrowym. Dopuszcza się wspólne pomieszczenia dla wszystkich grup pacjentów, z zachowaniem rozdziału czasowego przyjęć dzieci zdrowych.
2. W ambulatoriach, w których są wykonywane zabiegi, urządza się gabinet diagnostyczno-zabiegowy.
3. W ambulatoriach, w których nie są wykonywane zabiegi, urządza się pokój do przyjmowania pacjentów.
4. W gabinecie diagnostyczno-zabiegowym dopuszcza się połączenie funkcji zabiegowych i diagnostycznych z pobieraniem prób do analiz, pod warunkiem zachowania rozdziału czasowego.
5. Gabinet badań ginekologicznych oraz ambulatoria, w których są udzielane świadczenia zdrowotne w dziedzinie urologii lub o charakterze inwazyjnym w zakresie dolnego odcinka przewodu pokarmowego, mają bezpośrednie połączenie z pomieszczeniem higieniczno-sanitarnym wyposażonym dodatkowo w bidet. W przypadku wykonywania praktyki zawodowej w pomieszczeniu, o którym mowa w § 14 ust. 3, dopuszcza się możliwość zapewnienia pomieszczenia higieniczno-sanitarnego niepołączonego bezpośrednio z gabinetem.
6. W ambulatorium znajduje się co najmniej jedno pomieszczenie higieniczno-sanitarne.
7. W przypadku prowadzenia sterylizacji, w ambulatorium urządza się sterylizatornię.
8. Sterylizatornię lokalizuje się w oddzielnym pomieszczeniu lub wydzielonym do tego celu miejscu gabinetu diagnostyczno-zabiegowego, pod warunkiem zapewnienia rozdziału czasowego między wykonywaniem kolejnych etapów dekontaminacji wyrobów medycznych lub innych przedmiotów lub materiałów a udzielaniem świadczeń zdrowotnych.
9. W przypadku gdy sterylizatornia stanowi wydzielone miejsce w gabinecie diagnostyczno-zabiegowym, lokalizuje się ją poza drogami komunikacji i w odległości zapewniającej swobodny dostęp do miejsca udzielania świadczenia zdrowotnego, w trakcie wykonywania którego może dojść do naruszenia ciągłości tkanek ludzkich.
10. Sterylizatornia stanowi ciąg technologiczny obejmujący w kolejności:
1) odcinek (blat) materiałów skażonych, służący do wyładunku i przygotowania do mycia i dezynfekcji wstępnej lub zasadniczej;
2) odcinek maszynowego mycia lub ręcznego mycia i dezynfekcji obejmujący urządzenie myjąco-dezynfekcyjne lub zlew 2-komorowy;
3) odcinek (blat) materiałów czystych do przeglądania i pakietowania materiałów czystych przed sterylizacją;
4) sterylizator parowy lub niskotemperaturowy, z wyłączeniem urządzenia na tlenek etylenu;
5) odcinek (blat) materiałów sterylnych;
6) stanowisko higieny rąk zorganizowane poza blatem roboczym.
11. Rozwiązanie przestrzenne sterylizatorni zapewnia na każdym etapie technologicznym jednokierunkowy ruch materiałów od punktu przyjęcia materiału skażonego do punktu wydania materiału sterylnego.
Co do względów zaś formalnych przypomnieć należy, że oprócz rejestracji działalności w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, podmiot leczniczy powinien również zostać zarejestrowany w Rejestrze Podmiotów Wykonujących Działalności Gospodarczej.
Autorka:
Radca prawny Patrycja Aleksandrowicz Okręgowa Izba Radców Prawnych w Kielcach
Warto wiedzieć:
Sprawdź też ubezpieczenie dla:
