data publikacji: 2021-08-19
Zgodnie z art. 1 Ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych, ustawa określa sposób ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne oraz pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawody medyczne, zatrudnionych w podmiotach leczniczych, uwzględniający rodzaj wykonywanej pracy oraz sposób osiągania najniższego wynagrodzenia zasadniczego.
Definicje legalne „pracownika wykonujące zawód medyczny” oraz „pracownika działalności podstawowej” wskazują w sposób literalny, iż są to osoby zatrudnione w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym.
Brzmienie literalne przepisów ustawy nie wskazuje na możliwość zastosowania wykładni rozszerzającej wobec tych pracowników, którzy wykonują czynności zawodowe w podmiocie leczniczym na innej podstawie niż stosunek pracy.
Ponadto z uwagi nam jak się wydaje celowe pominięcie przez Ustawodawcę, przepisy w żaden nie zawierają norm dotyczących podwykonawców podmiotów leczniczych.
Wobec tego, iż pracowników podwykonawców nie łączy żaden stosunek prawny z podmiotem leczniczym, zaś stanowi on jedynie miejsce realizacji czynności wynikających z umowy zawartej z podwykonawcą, ustawa nie ma do nich zastosowania.
Radca prawny Patrycja Aleksandrowicz Okręgowa Izba Radców Prawnych w Kielcach
Sprawdź pełną ofertę ubezpieczeń dla zawodów medycznych oraz ubezpieczenie na wypadek niezdolności do pracy.
