data publikacji: 2021-08-06
Przepisy projektu w istotny sposób oddziałują na proces zawierania umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. Projekt wprowadza instytucję „autoryzacji” definiując ją jako obligatoryjny system oceny podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne, finansowanych ze środków publicznych, spełnienia wymagań w zakresie lecznictwa szpitalnego określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Udzielenie autoryzacji danemu podmiotowi leczniczemu ma stać się warunkiem finansowania ze środków publicznych działalności leczniczej w rodzaju świadczenia szpitalne. Prócz spełnienia warunku o którym mowa powyżej, podmiot celem udzielenia autoryzacji musiał wykazać również prowadzenie wewnętrznego systemu zapewnienia jakości i bezpieczeństwa – instytucji również wprowadzonej na mocy projektowanej ustawy. Poprzez wewnętrzny system zapewnienia jakości i bezpieczeństwa Wnioskodawca projektu wskazuje system zarządzania podmiotem leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne obejmujący działania mające na celu zwiększenie skuteczności i bezpieczeństwa udzielanych świadczeń zdrowotnych, zadowolenie pacjentów oraz ciągłe doskonalenie organizacji podmiotu w tym zakresie. Autoryzacji ma udzielać w drodze wydania decyzji administracyjnej dyrektor właściwego miejscowo oddziału Narodowego Funduszu zdrowia na okres 5 lat.
Wobec planowanego wprowadzenia obowiązkowego systemu zapewnienia jakości i bezpieczeństwa, na podmiot leczniczy mają zostać nałożone liczne obowiązki, w tym:
Zmiany dotyczą również procedury akredytacyjnej. W projektowanym rozdziale 4 Wnioskodawca projektu wskazuje, że „akredytacja w ochronie zdrowia ma na celu potwierdzenie spełniania przez podmiot wykonujący działalność leczniczą wymogów w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych oraz funkcjonowania tego podmioty. Procedura akredytacyjna zostaje podejmowana na wniosek podmiotu leczniczego skierowanego do Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia. Udzielenie akredytacji ma być potwierdzone w formie wydanego certyfikatu obowiązującego na okres 4 lat. Akredytacja ma zostać udzielona po przeprowadzeniu przez Prezesa Funduszu procedury oceniającej spełnienie standardów akredytacyjnych. Zgodnie z art. 43 projektu ustawy, przeprowadzenie procedury oceniającej podlega opłacie, która ma stanowić przychód NFZ. Wysokość opłat ma być regulowana w formie wydawanego przez Ministra Zdrowia rozporządzenia.
Projekt przewiduje również niezwykle ważne zmiany w ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, między innymi poprzez utworzenie instytucji kompensacji szkód wynikających ze zdarzeń medycznych w miejsce Wojewódzkich Komisji ds. Orzekania o Zdarzeniach Medycznych, które zgodnie z projektowanym przepisem przejściowym, z dniem 1 lipca 2022 maja zostać zlikwidowane. Z całą pewnością należy wskazać, iż na przestrzeni lat funkcjonowanie Wojewódzkich Komisji ds. Orzekania o Zdarzeniach Medycznych, nie przyniosło oczekiwanego rezultatu. Zamierzeniem ustawodawcy było wprowadzenie instytucji, której działanie będzie przyspieszało drogę do uzyskania zadośćuczynienia i odszkodowania z pominięciem drogi przed sądem powszechnym. Rzeczywistość okazała się jednak inna, bowiem podmioty lecznicze, które nie posiadały dodatkowego ubezpieczenia od zdarzeń medycznych w razie uznania przez Komisję danego zdarzenia za zdarzenie medyczne, korzystając z luki w prawie, proponowały wnioskodawcom zaledwie symboliczne kwoty, które następnie nie były przyjmowane i sprawa w konsekwencji była kierowana w drodze powództwa cywilnego przed sąd powszechny o zapłatę z tytułu błędu medycznego.
Na mocy projektu ustawy organem właściwym do przyznania świadczenia kompensacyjnego z tytułu zdarzenia medycznego będzie Rzecznik Praw Pacjenta. Przyznanie świadczenia następuje w drodze decyzji administracyjnej poprzedzonej uzyskaniem przez Rzecznika merytorycznej opinii w zakresie uznania danego zdarzenia za medyczne przez 3 -osobowy Zespół działający przy Rzeczniku Praw Pacjenta. Poprzez odesłanie ustawowe projekt zakłąda, iż w sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania w sprawie świadczeniach kompensacyjnego stosuje się przepisy Kodeksu Postępowania Administracyjnego. W głównej mierze odesłanie ustawowe dotyczyć będzie postępowania dowodowego. Przepisy wskazują, iż jedyną stroną w postępowaniu o przyznanie tego świadczenia ma być wnioskodawca lub jego osoby najbliższe w razie gdy pacjent zmarł. Przepisy nie przewidują udziału w tymże postępowaniu podmiotu leczniczego, nie przyznają mu również żadnych uprawnień zarówno w zakresie możliwości występowania jako strona, jak również w zakresie możliwej inicjatywy dowodowej. Postępowanie w sprawie przyznania świadczenia ma mieć charakter dwuinstancyjny. Od decyzji Rzecznika Wnioskodawca będzie mógł wnieść odwołanie do Komisji Odwoławczej. Przyznane na mocy decyzji Rzecznika Praw Pacjenta lub Komisji Odwoławczej środki finansowe mają być wypłacane z funduszu kompensacyjnego, którego dysponentem ma być Rzecznik. Zgodnie z przepisami końcowymi, działalność funduszu kompensacyjnego ma być zrównana w czasie z datą likwidacji Wojewódzkich Komisji ds. Orzekania o Zdarzeniach Medycznych.
Z racji obecnego etapu projektowania nad ustawą, jej treść może ulec znaczącym zmianom.
Radca prawny Patrycja Aleksandrowicz Okręgowa Izba Radców Prawnych w Kielcach
Sprawdź pełną ofertę ubezpieczeń dla zawodów medycznych oraz ubezpieczenie na wypadek niezdolności do pracy.
