data publikacji: 2022-02-24
Obowiązek szczepień przeciwko COVID-19 został wprowadzony na mocy Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii. Od samego początku, czyli od ukazania się projektu, po jego ogłoszenie i wejście w życie nadal trwa dyskusja nad rozważaniem, czy jest to obowiązek nałożony w sposób w pełni legalny oraz jakimi środkami mogą posługiwać się kierownicy podmiotów leczniczych aby ten obowiązek egzekwować, a w dalszej konsekwencji czy w ogóle są uprawnieni do egzekwowania tego obowiązku.
W zakresie powyższej problematyki nie można stwierdzić aby istniała jednolita linia interpretacyjna. Ministerstwo Zdrowia nie zajęło ponadto wiążącego stanowiska w tej sprawie. W związku z tym należy stwierdzić, iż ciężar spadł całkowicie na kierowników podmiotów leczniczych oraz sanepid.
Aby wskazać, który z przepisów prawa mógłby zostać zastosowany względem ewentualnego wyegzekwowania obowiązku szczepień wybranych grup (w tym przedstawicieli zawodów medycznych) należy wyjść od Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii. Wskazane Rozporządzenie zostało wydane na podstawie art. 46 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Wskazana podstawa prawna przyznaje uprawnienie do wydania rozporządzenia w którym może on ustanowić obowiązek przeprowadzenia szczepień ochronnych wraz ze wskazaniem grup osób podlegających tym szczepieniom.
Nieprzestrzeganie obowiązku szczepień wydanego w związku ze wskazanymi powyżej podstawami prawnymi podlega sankcji wynikającej z art. 48a ust. 1 pkt 5, który oznacza w tej sytuacji możliwym jest nałożenie kary pieniężnej w wysokości od 5000 do 10000 zł. Kara pieniężna o której mowa zostaje wymierzona w drodze decyzji administracyjnej przez państwowego powiatowego inspektora sanitarnego lub państwowego granicznego inspektora sanitarnego. Wydana decyzja nosi walor natychmiastowej wykonalności z dniem jej doręczenia.
Wobec tego, iż aktualny stan prawny nie przewiduje uprawnienia dla kierowników podmiotów leczniczych związanych z możliwością weryfikacji i żądania przedstawienia dowodu zaszczepienia przez osobę wykonująca zawód medyczny, należałoby wskazać że kara pieniężna w drodze decyzji powinna być nakładana na osobę fizyczną, której dotyczy sprawa, to jest osoby która nie poddała się szczepieniu. Jest to tym bardziej uzasadnione, iż obowiązek szczepień wprowadzony na mocy wskazanego na wstępie Rozporządzenia ma charakter indywidualny, ściśle precyzuje podmiot na którym spoczywa ten obowiązek.
W związku z powyższym, zgodnie z przedstawioną powyżej podstawą prawną, w razie wydania takiej decyzji i jej doręczenia osobie zainteresowanej, osoba ta powinna bez zbędnej zwłoki poddać się obowiązkowi i poddać się tym samym szczepieniu. Mając na uwadze dalsze brzmienie przepisów należy wskazać, iż brak spełnienia tego obowiązku po doręczeniu stosownej decyzji nakładającej karę pieniężną, daje uprawnienie właściwym organom do nakładania kolejnych kar pieniężnych.
Radca prawny Patrycja Aleksandrowicz Okręgowa Izba Radców Prawnych w Kielcach
Sprawdź dedykowany program ubezpieczeń dla zawodów medycznych na Polisa.Med.PL
