data publikacji: 2022-05-02
W obecnym czasie można ocenić, że podmioty lecznicze konkurują pomiędzy sobą w zakresie pozyskiwania specjalistów, wykorzystując przy tym, co jest oczywiste, proponowaną wysokość wynagrodzeń.
Kierownicy podmiotów leczniczych, jako że na nich spoczywa główna odpowiedzialność za organizację świadczeń opieki zdrowotnej, podejmują szereg działań celem zachowania ciągłości udzielania świadczeń i zabezpieczenia pacjentów.
Przypomnieć należy, że w ramach szpitalnego oddziału ratunkowego świadczeń zdrowotnych mogą udzielać lekarze w liczbie niezbędnej do zabezpieczenia prawidłowego funkcjonowania oddziału, w tym do spełnienia warunków dotyczących czasu oczekiwania na pierwszy kontakt z lekarzem w poszczególnych kategoriach pilności, przy czym co najmniej jeden lekarz przebywający stale w oddziale musi być lekarzem systemu.
Lekarzem systemu, zgodnie z ustawą o Państwowym Ratownictwie Medycznym jest:
1. lekarz posiadający specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie: anestezjologii i intensywnej terapii, medycyny ratunkowej lub neurologii albo lekarz po drugim roku specjalizacji w tej dziedzinie, który kontynuuje szkolenie specjalizacyjne,
lub
2. lekarz posiadający specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie: chorób wewnętrznych, kardiologii, chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej, ortopedii i traumatologii narządu ruchu, ortopedii i traumatologii lub pediatrii,
lub
3. lekarz, który w ramach szkolenia specjalizacyjnego ukończył moduł podstawowy w dziedzinie: chorób wewnętrznych, pediatrii lub chirurgii ogólnej i kontynuuje lub zakończył szkolenie specjalizacyjne oraz uzyskał tytuł specjalisty.
Nie mogąc zapewnić zabezpieczenia personalnego w sor, kierownikowi podmiotu leczniczego przysługuje uprawnienie do oddelegowania pracownika, który spełnia warunki do zakwalifikowania go jako lekarza systemu.
Zgodnie z zasadami wynikającymi z Kodeksu Pracy, pracodawca (kierownik podmiotu leczniczego) może oddelegować pracownika (również bez jego zgody) do innej pracy na czas nieprzekraczający 3 miesięcy w ciągu roku. Za „inną pracę” należy w opisywanym przypadku również uznać udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w innym oddziale.
Wypowiedzenie warunków pracy i płacy nie jest w tych okolicznościach wymagane. Należy jednak pamiętać, iż w przypadku gdy na stanowisku na które pracownik został oddelegowany przysługuje wyższe wynagrodzenia, powinien on otrzymać dodatek wyrównawczy.
Poza oddelegowaniem wynikającym z Kodeksu Pracy, istnieje również możliwość zabezpieczenia obsady lekarskiej na mocy art. 95 ustawy o działalności leczniczej, który brzmi, cyt. „Pracownicy wykonujący zawód medyczny i posiadający wyższe wykształcenie, zatrudnieni w podmiocie leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, mogą być zobowiązani do pełnienia w zakładzie leczniczym tego podmiotu dyżuru medycznego.”
Przepis jasno wskazuje na to, iż zobowiązanie do pełnienia dyżuru medycznego tyczy się całego podmiotu leczniczego, a nie wyłącznie komórki organizacyjnej (oddziału) w którym zatrudniony jest lekarz. Daje to tym samym możliwość w sytuacjach nadzwyczajnych, kierownikowi podmiotu leczniczego prawo do formalnego zobowiązania podległego lekarza do pełnienia dyżuru medycznego w wyznaczonym oddziale.
Opisane powyżej instytucje są niezwykle ważne w okresie braków kadrowych, pozwalają przede wszystkim na w pełni legalną możliwość skorzystania przez kierowników podmiotów leczniczych z wszelkich rozwiązań organizacyjnych pozwalających na zabezpieczenie ciągłości udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.
Radca prawny Patrycja Aleksandrowicz Okręgowa Izba Radców Prawnych w Kielcach
